Thursday, February 15, 2007

TA ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ (24)



I 36 1-7 Ουδείς εστιν ούτως εύποτμος, ώ αποθνήσκοντι, ου παρεστήξονται τινές ασπαζόμενοι το συμβαίνον κακόν .Σπουδαίος και σοφός ήν. Το πανύστατον έσται τις ο καθ' αυτόν λέγων "Αναπνεύσομεν ποτέ απο τούτου του παιδαγωγού; Χαλεπός μεν ουδενί ημών ήν, αλλά ησθανόμην οτι ησυχή καταγιγνώσκει ημάς

(Κανένας δεν είναι τόσο καλότυχος , ώστε όταν πεθαίνει να μήν υπάρχουν μερικοί από τους παρευρισκόμενους ευχαριστημένοι απο το συμβαίνον κακό. Ήταν σπουδαίος και σοφός. Την τελευταία στιγμή θα βρεθεί κάποιος που θα λέει μέσα του "Επιτέλους να ανασάνουμε απο αυτό τον σχολαστικό. Δεν ήταν μεν σκληρός με κανένα απο μας, αλλά το αισθανόμουν οτι ενδόμυχα μας περιφρονεί" )

ΙΑ 1 20 Ουδέν διήνεγκε λόγος ορθός και λόγος δικαιοσύνης

(ουδέν διαφέρει ο ορθός λόγος και η λογική της δικαιοσύνης)

ΙΑ 8 1-9 Κλάδος του προσεχούς κλάδου αποκοπείς ου δύναται μη και του όλου φυτού αποκεκόφθαι. Ούτω δη και άνθρωπος ενός ανθρώπου αποσχισθείς όλης της κοινωνίας αποπέπτωκεν. Κλάδον μεν ουν άλλος αποκόπτει. Άνθρωπος δε εαυτόν του πλησίον χωρίζει μισήσας και αποστραφείς αγνοεί δε οτι και του όλου πολιτεύματος άμα αποτέτμηκεν εαυτόν.

( Κλάδος που κόπηκε απο τον κλάδο στον οποίο φυτρώνει δεν μπορεί να μην αποκοπεί και απο το όλο φυτό. Ετσι λοιπόν και ο άνθρωπος , άν αποσχισθεί απο τη συνάφεια και ενός μόνον ανθρώπου, αποσχίσθηκε και απο όλη την κοινωνία. Τον μεν κλάδο άλλος αποκόπτει. Ο άνθρωπος ο μισών και αποστραφείς χωρίζει τον εαυτό του απο τον πλησίον , αγνοεί όμως οτι έχει αποκόψει τον εαυτό του και από όλη την ανθρώπινη κοινωνία)

2 comments:

Θεοδόσης Βολκώφ said...

Την καλημέρα μου... το πρώτο τσακίζει κόκκαλα...


Βολκώφ

Τίποτα said...

Σχετικό με το πρώτο. Ή μάλλον άσχετο, γιατί για συγκεκριμένους νεκρούς ομιλεί, αλλά το σκέφτηκα διαβάζοντάς το.
Καλότυχος ο νεκρός κατά βάθος. Κάποιοι τον κατάλαβαν. Υπάρχουν πολλοί που φεύγουν χωρίς να τους καταλάβει κανένας.