Sunday, September 10, 2006

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ (4)



1. Ωριμότητα του ανθρώπου: τούτο είναι να ξαναβρίσκει τη σοβαρότητα που είχε, παιδί, όταν έπαιζε

2. Ταιριάζει να αφίνουμε τη ζωή, όπως άφησε ο Οδυσσέας τη Ναυσικά - ευλογώντας την παρά ερωτευμένος μ αυτήν

3. Τί; Μεγάλος άνθρωπος; Βλέπω πάντα μόνο τον ηθοποιό του ίδιου του του ιδανικού

4. Όταν θέλουμε να γυμνάσουμε τη συνείδησή μας, αυτή μας φιλάει, ενώ ταυτόχρονα μας δαγκώνει

5. Δεν υπάρχουν ηθικά φαινόμενα. Υπάρχει μόνον ηθική ερμηνεία των φαινομένων.

2 comments:

Θεοδόσης Βολκώφ said...

Φίλε μου.... Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω... Και χαίρομαι διπλά για τα post που έχεις έως τώρα ανεβάσει. Ο Νίτσε είναι από τα πιο μονάκριβα για μένα πνεύματα. Ειλικρινά πιστεύω ότι η ώρα του δεν έχει έρθει ακόμα... Τους στίχους που άφησες στο blog μου κάπου τους έχω δει,αλλά δεν θυμάμαι.
Θα σε παρακολουθώ με χαρά...

Βολκώφ

Weaver said...

@ Αγαπητέ θεοδόση , χαίρομαι που σου αρέσουν οι επιλογές μου και συμφωνούμε . Και μένα μου αρέσουν πολύ και τα ποιήματα σου και τα άλλα post που επιλέγεις θα τα λέμε.