Όλα σχεδόν όσα ονομάζουμε "ανώτερη κουλτούρα" βασίζονταν στην εκπνευματοποίηση και την βαθύτερη γνώση της θηριωδίας - αυτή είναι η θέση μου. Αυτό το " άγριο ζώο" δεν σκοτώθηκε: ζει ευδοκιμεί, μόνο που .... θεοποιήθηκε. Εκείνο που δημιουργεί την οδυνηρή ηδονή της τραγωδίας είναι η θηριωδία. Εκείνο που δημιουργεί μιαν ευχάριστη εντύπωση σ' αυτό που λέμε τραγικό οίκτο, κι ακόμα σε ό,τι είναι υπέροχο ως τα πιό μεγάλα και τα πιό γλυκά ρίγη της μεταφυσικής, αντλεί τη γλυκύτητά του μόνο απο τα συστατικά της θηριωδίας που υπάρχουν μέσα του. Οι Ρωμαίοι στα θεάματα του ιπποδρόμου, οι χριστιανοί μέσα στην έκσταση του Σταυρού, οι ισπανοί στο θέαμα των ικριωμάτων και των ταυριμαχιών, οι νεώτεροι Ιάπωνες που συνωθούνται στα θέατρα, οι παρισινοί εργάτες των συνοικιών, που νοσταλγούν τις αιματηρές επαναστάσεις - εκείνο που χαίρονται, εκείνο που ζητούν να πιούν τα μυστηριωδώς διψασμένα χείλια, είναι το φίλτρο της μεγάλης Κίρκης "ωμότητα" .
No comments:
Post a Comment