Γ 10 5-8 Μικρόν δε και η μηκίστη υστεροφημία και αύτη δε κατά διαδοχήν ανθρωπαρίων τάχιστα τεθνηξομένων και ουκ ειδότων ουδ εαυτούς, ούτιγε τον πρόπαλαι τεθνηκότα
(Ελάχιστη είναι και η πιό μακρά φήμη μετά θάνατο και αυτή προέρχεται απο παράδοση ανθρωπαρίων τα οποία τάχιστα θα πεθάνουν και δε θα γνωρίζουν ούτε τον εαυτό τους και ούτε βέβαια τον προ πολλού πεθαμένο)
Γ 16 5-8 Το δε νούν ηγεμόνα έχειν επί τα φαινόμενα καθήκοντα και των θεούς μη νομιζόντων και των την πατρίδα εγκαταλειπόντων και των πάν οτιούν ποιούντων επειδάν κλείσωσι τας θύρας
(και το να έχει κάποιος οδηγό το νού για όσα θεωρεί καθήκοντα είναι γνώρισμα και όσων δεν πιστεύουν σε θεούς και όσων εγκαταλείπουν την πατρίδα και όσων μπορούν να διαπράξουν ο,τιδήποτε αρκεί να έχουν κλείσει τις θύρες)
Δ3 4-7 Ουδαμού γαρ ούτε ησυχιώτερον, ούτε απραγμονέστερον άνθρωπος αναχωρεί ή εις την εαυτού ψυχήν μάλισθ' όστις έχει ένδον τοιαύτα, εις ά εγκύψας εν πάση ευμαρεία ευθύς γίνεται. Την δε ευμάρειαν ουδέν άλλο λέγω ή ευκοσμίαν
(Γιατί πουθενά αλλού δεν μπορεί ο άνθρωπος να αποσυρθεί πιό ήσυχα και πιό ατάραχα από την ψυχή του, μάλιστα δε όποιος έχει μέσα του τέτοια στοιχεία, στα οποία άμα σκύψει θα βρεί αμέσως κάθε ευτυχία. Ευτυχία δε λέγω τίποτε άλλο παρά την αρμονία.
2 comments:
Σε μελετώ
μη διανοηθείς να κάμεις πίσω.
ελπιζω να μην περιμενες εμενα για να συνεχισεις γιατι σε διαβασα απο την πρωτη κι ολας μερα και περνω παντα απο εδω να παρω το τυρακι μου .
Καλημερα να εχεις απο μια γαλαζια πολη
Ιωαννα
Post a Comment