Saturday, September 16, 2006

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ (9)



1. Μόνον οι μέτριοι έχουν την προοπτική να συνεχιστούν, να αναπαραχθούν, είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος, οι μόνοι που επιζούν. "Γίνετε σαν αυτούς, γίνετε μέτριοι!". Αυτή είναι σήμερα η μόνη ηθική που έχει ακόμα κάποιο νόημα, που βρίσκει ακόμα αυτιά για να την ακούσουν. Αλλά είναι δύσκολο να κηρυχθεί, αυτή η ηθική της μετριότητας! - δεν τολμάει ποτέ να ομολογήσει τί είναι και τι θέλει! οφείλει να μιλάει για μέτρο, για αξιοπρέπεια , για καθήκον και για αγάπη προς τον πλησίον, δύσκολα θα κατορθώσει να κρύψει την ειρωνία της.

2. Στους Κινέζους υπάρχει ένα γνωμικό που οι μητέρες το μαθαίνουν στα παιδιά τους. Σιάο-σιν "Κάνε μικρή την καρδιά σου". Να πιά είναι η τάση των προχωρημένων πολιτισμών.

3. Πάντα η επιτυχία υπήρξε ένας μεγάλος ψεύτης- και το ίδιο το έργο είναι κι αυτό μιά επιτυχία. Ο μεγάλος πολιτικός, ο κατακτητής, ο εφευρέτης, μεταμφιέζονται απο τις δημιουργίες τους, σε σημείο που γίνονται αγνώριστοι. Το "έργο", το έργο του καλλιτέχνη, του φιλοσόφου εφευρίσκει πρώτα αυτόν που το δημιούργησε : οι μεγάλοι άνθρωποι , όπως τους τιμούν , είναι άσχημα, μικρά ποιήματα καμωμένα εκ των υστέρων. Στον κόσμο των ιστορικών αξιών βασιλεύει η παραχάραξη. Αυτοί οι μεγάλοι ποιητές, παραδείγματος χάριν , οι Μπάυρον, οι Μυσσέ, οι Πόε, οι Λεοπάρντι, οι Κλάιστ, οι Γκογκόλ, τέοιοι που είναι, τέτοιοι που πρέπει να είναι,- όπως φαίνεται- , άνθρωποι της στιγμής, παράφοροι, αισθησιακοί, παιδικοί, που περνούν απότομα και χωρίς λόγο από την εμπιστοσύνη στη δυσπιστία, που στις ψυχές τους κρύβεται κάποιο ράγισμα: εκδικούνται συχνά με τα έργα τους κάπιον ενδόμυχο ρύπο, ζητώντας συχνά με την πτήση τους να αποφύγουν μιά πολύ πιστή μνήμη. Συχνά χάνονται μέσα στο βόρβορο και σχεδόν ευχαριστούνται εκεί μέσα, ώσπου γίνονται σαν τις πυγολαμπίδες που, καθώς κινούνται γύρω στα έλη, μεταμφιέζονται σε άστρα- τότε ο λαός τους ονομάζει ιδεαλιστές - συχνά αντιπαλαίουν με μιά μακρόχρονη αηδία, μ 'ενα φάντασμα απιστίας , αδιάκοπα επανεμφανιζόμενο, που τους ψυχραίνει και τους κάνει να διψούν για δόξα, να χορταίνουν με την πίστη στον εαυτό τους και με κάποιους μεθυσμένους κόλακες. Τί μάρτυρες που είναι αυτοί οι μεγάλοι καλλιτέχνες και γενικά οπι ανώτεροι άνθρωποι στα μάτια εκείνου που τους κατάλαβε για μιά φορά! Είναι ευνόητο πως, για τη γυναίκα - που είναι διορατική στον κόσμο της οδύνης και, δυστυχώς άπληστη για να βοηθάει και να συντρέχει πολύ περισσότερο απ΄ τις δυνάμεις της, οι μεγάλοι άνδρες έγιναν τόσο εύκολη λεία στις εκρήξεις μιάς απέραντης και αφοσιωμένης συμπόνοιας που φτάνει ως τη θυσία .

4. Η βαθιά οδύνη κάνει τον άνθρωπο ευγενή, τον ξεχωρίζει

5. Υπάρχουν ελεύθερα και αδιάντροπα πνεύματα που θάθελαν να κρύψουν και να αρνηθούν πως η καρδιά τους είναι ραγισμένη, αλλά και περήφανα αγιάτρευτη και πολλές φορές μάλιστα, η παραφροσύνη είναι κι αυτή μιά μάσκα που κρύβει μιά μοιραία και πολύ σίγουρη γνώση.

No comments: